سوره ماعونسوره ماعون، یکصد و هفتمین سوره قرآن کریم می باشد. ۱ - وجه تسمیه«ماعون» از ریشه «معن» به معنای مال و ثروت، لوازم ضرور زندگی یا زکات است. وجود واژه «ماعون» در آیه ۷ این سوره، علت نامگذاری سوره به «ماعون» شده است. ۲ - شأن نزولاین سوره تهدید کسانی است که خود را مسلمان معرفی کرده‌اند ولی متخلق به اخلاق منافقین هستند، از قبیل سهو از نماز، و ریا کردن در اعمال، و منع ماعون، که هیچ یک از این‌ها با ایمان به روز جزا سازگاری ندارد. در آخرین آیه این سوره از نمازگزاران سهل انگار و ریاکاری نکوهش شده است که از اطعام گرسنگان با ظرف‌های پر از غذا جلوگیری می‌کنند و این‌ها همه در ردیف تکذیب کنندگان دین به شمار آمده‌اند. گفته‌اند نزول سوره درباره ابوجهل و کفار قریش بوده است. ۳ - ویژگی‌های سوره۱. هفت آیه به عدد کوفی و بصری، شش آیه به عدد حجازی و شامی، ۲۵ کلمه و ۱۱۴ حرف دارد. ۲. در ترتیب نزول، سوره هفدهم و در مصحف شریف یکصد و هفتم است. ۳. پس از سوره تکاثر و پیش از سوره کافرون نازل شد. ۴. برخی به جز آیات ۴ تا ۷این سوره را مکی و برخی دیگر این سوره را مدنی می‌دانند. ۵. از نظر کمیت، از سوره‌های مفصل و از نوع قصار آن به شمار می‌آید. ۶. نسخی در آن سوره واقع نشده است. [۴]
هاشم زاده هریسی، هاشم، ۱۳۱۷، شناخت سوره‌های قرآن، ص۶۰۸.
[۸]
جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، ج۱، ص۳۱۵.
[۹]
رامیار، محمود، ۱۳۰۱ - ۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ص۵۹۱.
۴ - عناوین مرتبطاسامی سوره ماعون. ۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگ نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «سوره ماعون». رده‌های این صفحه : سوره‌های قرآن
|